ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ & ΠΟΙΗΣΗ
Πρωτοχρονιάτικα ποιήματα (4): Τρία ποιήματα του Γιάννη Βαρβέρη
Ρεβεγιόν
Στις δώδεκα στο φώτο φίνις
πουλαράκι μονοετές
απ’ την οθόνη ξεμπουκάρει
συντρίμμι στο χαλί
το νέον έτος.
Ο αναβάτης τροπαιοφόρος θα διαγγείλει τώρα.
Μέσα οι γυναίκες μουσακάδες τριώροφοι.
Τι λέτε ρε, το ξέρετε
πως το ’55
εγώ νοστάλγησα το μέλλον
και γεννήθηκα;
Κι αυτόν τον τύπο να τόνε κεράσετε
μια ελίτσα με κουκούτσι
για να μπερδευτεί.
Και φέρτε τώρα όλο το ψυγείο μπροστά μου.
Και τη βασιλόπιτα.
Δώσ’ το μαχαίρι:
Ένα της ποίησης
άλλο της ποίησης
τρίτο της ποίησης…
Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011), Ο θάνατος το στρώνει, εκδόσεις Ύψιλον, 1986
~.~
Ασπασμοί προτελευταίοι
Για τη νέα χρονιά
ευχετήριο τηλεφώνημα
από μακρινούς συγγενείς·
εκπλήσσονται που ζεις
κι απ’ όλους τους να δώσω
σε όλους μας φιλιά
αλλά ειδικά σ’ εσένα.
Φιλιά ειδικά
του τρόμου.
~.~
Η «βροχή»
(Επίσκεψη)
Μέρες γιορτών.
Παρότι μόνη
όλ’ η γνωστή χριστουγεννιάτικη διακόσμηση
και φωταψία επειδή θα ’ρθω.
Είμαστε πάλι όπως παλιά.
Και η βροχή
αντικαθιστά τον απόντα.
Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011), Βαθέος γήρατος, εκδόσεις Κέδρος, 2011
~~..~~
