Ξύλινα σκάφη (πλοία) που έχουν εξωκείλει

ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΝΤΑΚΑΡ (I)

Από την ομώνυμη ποιητική συλλογή εν προόδω

[Πιο πάνω από τον ισημερινό…]

Πιο πάνω από τον ισημερινό
η θάλασσα έχει υποχωρήσει

Σε αυτή την έρημη γη
το κορίτσι
το χτυπημένο κορίτσι
με τα γόνατά του
τραγούδι

Έχει στις τσέπες επαναστάσεις
έχει τον κλήρο της Ρωσίας της Αγάπης
και άλλων χωρών

Κόρη μου
Λίμνη με το όνομα σου πιο καθαρό από λέξεις
Εσένα που ποτέ δε χτύπησα

η γη σού αφιερώνεται

~.~

[Στις γιορτές ο πόλεμος σταματούσε…]

Στις γιορτές ο πόλεμος σταματούσε

Ανοίγαμε τότε
οι
ξένοι
λυρικά
τις ομπρέλες
μας

και  τα δόντια έλαμπαν
και το δέρμα που κατοικούσαμε
λογαριαζόταν
εκεί

όπου τα στάχυα ψηλότερα των ώμων
όπου η θάλασσα
ευλαβικά
γίνεται
ένα με
τη
γη

η σκέψη το σώμα ο λόγος

στο τέλος
ένα

κι
ένα
σαν
εκκλησιές
έπεφταν χωριστά
ανάλογα με τη φήμη τους.

~.~

[Κρατούσες το κοριτσάκι από το χέρι…]

Κρατούσες το κοριτσάκι από το χέρι
Κι εμένα από το άλλο χέρι

Κι εγώ κρατούσα
τα δέντρα
τη λίμνη
τα ζώα

Όλον εκείνον τον χειμώνα

~~..~~

Ο Θάνος Γώγος γεννήθηκε το 1985 στη Λάρισα. Είναι εκδότης του περιοδικού «Θράκα» και συνιδρυτής του Πανθεσσαλικού Φεστιβάλ Ποίησης. Έχει εκδώσει δύο βιβλία ποίησης: Μεταιχμιακή χαρά (εκδόσεις Φαρφουλάς, 2013) και Γλασκώβη (εκδ. Θράκα, 2014, ²2018). Το 2015 συμμετείχε στο 2ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών στη 12η Δ.Ε.Β. Θεσ/νίκης και στη σχετική ανθολογία «New voices of Greece» που παρουσιάστηκε στη Δ.Ε.Β. Φρανκφούρτης. Το 2016 συμμετείχε στο 35ο Συμπόσιο Ποίησης (Πάτρα). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ρωσικά και ιταλικά.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ