ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
NATURA MUERTA
Μέρες τώρα βρέχει στο σπίτι.
Ξεπλένεται η σκόνη από τα έπιπλα.
Τα νερά αλλάζουν στο ενυδρείο μόνα τους.
Οι φτέρες και οι αζαλέες σάπισαν.
Δεν το προσέχει κανείς.
Όλα τα συνηθίζει ο άνθρωπος…
Δεν με προσέχει κανείς.
~.~
ΑΛΛΑΓΗ ΕΠΟΧΗΣ
Αντιπαθώ το μόνιμο πράσινο των αειθαλών.
Προτιμώ φυλλοβόλες αποκαλύψεις στο μπαλκόνι:
μιμόζες, γαζίες, πασχαλιές.
Τη γυμνή αλήθεια.
Καθόλου σίγουρη πως κάποτε θα τη μάθω ολόκληρη.
Απόλυτα σίγουρη πως από πάντα την ξέρω.
~.~
ΚΟΥΡΤΙΝΕΣ
Ο χρόνος φυσάει από μέσα προς τα έξω
η αύρα του απογεύματος αντίστροφα.
Κι έτσι φαίνεται πως τίποτα δεν αλλάζει…
Η αγία Ευελιξία
φουσκώνει τα μάγουλα της Σταθερότητας.
Κι αγκαλιασμένες στροβιλίζονται στο ρυθμό της Επανάληψης.
~.~
ΚΑΛΤΣΕΣ
Οι κάλτσες είναι στην εφηβεία.
Αντιδρούν, επαναστατούν, κάνουν του κεφαλιού τους.
Ξέρουν αυτές.
Εξαφανίζονται για μέρες, μήνες (ποτέ για πάντα).
Τις βρίσκω μέσα σε μαξιλαροθήκες,
ανάμεσα σε πετσέτες, κάτω από κρεβάτια,
στριμωγμένες πίσω από κομοδίνα, δίπλα σε γλάστρες,
κοκαλωμένες από την ένταση της περιπλάνησης,
μαγκωμένες σε σκουριασμένα μανταλάκια
με τα σημάδια της ασφυξίας στη φτέρνα.
Σμίγουν περιστασιακά με κάποιες διαφορετικού μεγέθους,
χρώματος, σχεδίου, ποιότητας, υφής,
φλερτάρουν με ετερόκλητα αντικείμενα στο συρτάρι,
αλητεύουν στο καλάθι με τα ασιδέρωτα,
γυρνάνε τον κόσμο μέσα σε κάδους ανακύκλωσης.
Τις φορώ τρύπιες, ξεθωριασμένες, αταίριαστες.
Εξοικειώνομαι με τη φθορά.
Σαν έρθει το δίπλωμα του χρόνου,
ζευγαρώνουν με το ταίρι τους.
~.~
HOME–SPA
Λαδώνω τα μαλλιά. Απολεπίζω το σώμα.
Απλώνω στο πρόσωπο μάσκα βαθιάς ανακούφισης.
Εμπλουτίζομαι από βιταμίνες, εμπειρίες, ιχνοστοιχεία.
Καταδύομαι στο βυθό των ματιών.
Αναζωογονούμαι με ψυχρολουσίες.
Αποβάλλω τοξίνες, λέπια, μαύρες σκέψεις.
Αποσυμφορώ με αφεψήματα τα εσωτερικά όργανα.
Κάνω εμετό απωθημένες εμμονές.
Γράφω με υδρατμούς στον καθρέφτη:
Συγνώμη. Σε συγχωρώ.
Νίπτω ανομήματα.
Όχι μόνο την όψη.
~.~
Από την υπό έκδοση συλλογή: Μαθήματα Οικιακής Οικονομίας
