Δρόμοι που χωρίζουν - διχάλα δρόμου
φωτο: Αλέξιος Μάινας

ΑΥΤΗ Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ Η ΜΕΣΑ ΜΟΥ

Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή Διπλή προσπέραση του Ζαχαρία Σώκου,
που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Μελάνι.

~.~

ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΗ 

στα  μάτια τα ψιχαλιστά/ πόχει έρωτας καρτέρι/
πόσο μεθύσι μέθυσα/ ένας θεός το ξέρει

(Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Εικόνα αχειροποίητη»)

Ρίχνω πεζόβολο
να πιάσω το φεγγάρι
και το χάνω

Ιδρώνουν ρήματα
να σπάσουν
τη σιωπή σου,
των οφθαλμών
την άγρια γαλήνη,
αυτό το νεύμα
ικεσίας που ξεσέρνει
τα ύφαλα της άντοχής μου

Πώς είναι έτσι σμιλεμένη η μορφή σου,
δοξάρι με δρεπάνι,
ανέντιμη μαρμαρυγή και τρόμος
βοή από διπλή προσπέραση νταλίκας

Παπάς την είδε κι έσφαλε
διάκος κι αποξεχάστη

Έλα να πιούμε,
έλα να πούμε
νέα ρητά με ρήματα αρχαία,
έλα να σκίσουμε στα δύο το θηρίο
που αναδεύεται στο έαρ της μορφής σου

Έρχονται τρένα μακριά,
οχήματα πρησμένα,
πετούνε πήγασοι δειλοί,
κρεμιέται ανεμόσκαλα
από ξανθής μαλλάκια

~.~

ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ

χτυπώ νεκροί κι ανοίξτε μου
να μπω για να σκουπίσω

(Μινόρε μανές)

Σε ρυζόχαρτο
με αχνό μολύβι
η εικόνα σας,
φούστα πλισέ
αέρας της αβύσσου
να ανεμίζει, τώρα
που δεν σας σκιάζουν
φόβου παιδιά
(θεοί και νόμοι των ανθρώπων)
καθώς πέρα απ’ την ύλη
αλαφροπερνάτε

Ω! σεις ψυχές,
και αυτή η πλημμύρα
η μέσα μου,
στο στήθος έμπλαστρο
η ανάμνησή σας
μαντεμένιο,
αυτός ο ύπνος είν’ βαρύς
και φέρνει ασχημάδα

Αχ! και να ξεπροβαίνατε
ως ξεπροβαίνει ο ήλιος

Στείλτε ένα χελιδόνι κόκκινο
την πέμπτη εποχή να αναγγείλει

~.~

ΑΫΛΗ  

Μια στέρηση άυλη ήσουνα
είχες μορφή
μα δίχως άργιλο με αίμα
να σε αγγίξω

Λαθρεπιβάτης ήσουνα,
πλήρωμα του ονείρου

Και θρηνούσε
ο δικός μου ο πηλός
που αντάμωνε η ψυχή μου
τη μορφή σου
σε επιθυμίες και σε όνειρα

Όμως ποτέ σε αυτό
το συναμφότερον
το σώμα σου
μαζί με την ψυχή σου

~.~

ΑΦΘΟΝΟΣ ΦΘΟΝΟΣ

Πολύ είναι αυτό
που λαχταρά το λίγο

~.~

ΟΙ ΚΙΒΔΗΛΟΠΟΙΟΙ

Για αγορές και για πωλήσεις
αισθημάτων πολύτιμα νομίσματα οι λέξεις

δεν λέω πως δεν θα ’θελα
να μην αποσυρθούν
απ’ την κυκλοφορία
οι δικές μου

Τι να το κάνεις όμως
Στο τέλος-τέλος
όλοι κιβδηλοποιοί

~.~

ΛΕΥΚΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

Μη μου λερώνεις
το λευκό πουκάμισο

~.~

ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΜΩΣ

Κι εσύ,
ω ναι κι εσύ,
νεύεις στο μάτι
που σου κλείνουν οι μεγάλοι,
κι έτσι μιλάς,
πατερικά μιλάς, δεν λέω,
στοχαστικά και σπουδαγμένα,
για απελευθέρωση
και χειραφέτηση πατόκορφα

Αλλά μετά,
τις ώρες που η ψυχή κάνει ταμείο,
παίρνεις των ομματιών σου
και δεν ξέρεις
που να βρεις γωνιά
για ν’ απαγκιάσεις

~~..~~

Ο Ζαχαρίας Σώκος είναι δημοσιογράφος, παραγωγός ραδιοφωνικών & τηλεοπτικών εκπομπών και ποιητής.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ