ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ & ΠΟΙΗΣΗ
Χριστουγεννιάτικα ποιήματα (12): «Θεία Γέννηση» του Ζαν-Πιερ Λεμαίρ
ΘΕΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ
Οι βοσκοί έχουν φύγει, ο αέρας σηκώνεται
κι εσύ επιτέλους κοιμάσαι ανάμεσα στα δώρα.
Βασιλόπουλο βυθισμένο στον ύπνο, καθώς φωτίζεις
το μισάνοιχτο σώμα μου, ο πατέρας σου καθεύδει
με την ψυχή ρημαγμένη απ’ τη συναίνεσή του
να μείνει στο κατώφλι του γαμήλιου οίκου
σαν άγρυπνος φρουρός! Κοιμάται λυτρωμένος
από ένα όνειρο δριμύτερο κι απ’ της σπηλιάς το ψύχος.
Ανάσα μικροσκοπική όπου η καρδιά
αιωρείται, περιμένοντας ν’ αναλάβει
ώστε και πάλι να χτυπήσει, εσύ αναζωογονείς
το φως του κόσμου – στο θερισμένο άχυρο
στους άγριους λόφους όπου οι φωτιές τρεμοσβήνουν
μαζί με τ’ άστρα, λάμπει τώρα ολοκαίνουργια.
Jean-Pierre Lemaire (Ζαν-Πιερ Λεμαίρ), γεν. 1948 στη Σαλάς (Sallanches) –
μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
~~..~~
