Κόκκινα σύννεφα και θάλασσα στη δύση

ΑΓΡΑΦΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

TABULA

Σήμερα περνώ στη μέση του κύκλου μου
και παραδέχομαι ότι κάτι τέτοιες ώρες
τις γραπώνεις απ’ το λαρύγγι

ω της σπατάλης
σκέψεις υπερούσιες, χυδαίες σκέψεις, ξεσαλώστε

όχι δε γίνεσαι εγκρατής μέσα στο φως
προτού σε αποχαυνώσει η καλλιέπεια

κοιτάς να μοιραστείς θεούς και δαίμονες
την εξοργιστική χαρά σου
τώρα είναι η μέρα

τώρα περνάς τη μεθόριο που σκαρφίστηκες
εσύ του χώρου καρικατουρίστας

σαρώστε τέρατα ιερά, άγρια σπαταληθείτε
πιείτε νερό κι απόσταγμα
ο αχνός σας είναι ίαμα
κι εγώ ένα φύλλο ή θρόισμα

Το πιο βαρύ που κουβαλώ είναι να μη σε χάσω.

~.~

TABULA

Ό,τι γεννάμε θέλει να φύγει ούτως ή άλλως
κι εκείνο το άσπιλο μωρό, το ξέρει
που καταχράστηκε άβουλα παρθένα μήτρα

εκεί η αρχή της άρνησης του Θείου
εκεί γραπώνεται στη γη και αρχίζει να ενδίδει
χορός ματαιόδοξος

αν ίσως είναι τυχερό και στόφα Αγίου
λακίζει αφού πρώτα εκτεθεί

Η κατά κόσμον υπέρβαση είναι μονάχα επιστροφή
tabula rasa.

~.~

TABULA

Ρε συ, και νιόποτο κρασί και νάμα
ξύνω και το μουστάκι μου
κυριούλικο κι αξιοπρεπές
το μάτι μου τσακίζω πονηρά
στα αγγελάκια
και το γόνυ.

Νοερά προσέρχεστε στο αδιαχώρητο
της Βασιλείας

με κρεουργεί αλύπητα το φως
φως εκ φωτός ζαλίζομαι
να χριστώ το ιπτάμενο και το κεραυνοβόλο

στους πολλαπλούς έρωτες
κι οργασμούς
σπατάλημα

και μόνο στην υποψία ότι σε είδα.

~~..~~

Η Ιουλία Κοντοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι οδοντίατρος, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Επικοινωνία και Δημόσιες σχέσεις,  στη Διοίκηση μονάδων υγείας, καθώς και στη Διεθνή υγεία και Διαχείριση καταστροφών. Έχει δημοσιεύσει ποιήματα και ζωγραφικές μινιατούρες.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ