Χανιά σοκάκι με σπασμένο παράθυρο
φωτο: Αλέξιος Μάινας

ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ 

Κάποτε έλεγες:
«Η δυσκολία είναι στις λέξεις»
Τώρα που γεμίσαμε σκόνη κι αδιαφορία
Η δυσκολία είναι στις πράξεις

Μεσημέρι
Το κλειστό σου παράθυρο
Μαντεύω την σκιά του προσώπου σου
Το γεμάτο ανυπομονησία βλέμμα σου
Το σώμα σου
Το σώμα σου…

Μακριά, είπες, μακριά
Και τα χρώματα έγιναν το πάθος μου

~.~

ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ  

Ήταν τότε που κοιτάζαμε
Στο μεγάλο χάρτη του National Geographic
Κι εσύ σιωπούσες
Κι άφηνες τη μουσική
Να σκεπάζει
Τους δρόμους
Που ονειρευόμαστε
Φανταστικούς, μπλε

~.~

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ 

Ένα βράδυ
Όταν θα ’χεις τελειώσει
Το νυχτερινό φαγητό
Θα ’χεις μαζέψει τα πιάτα
Θα καπνίζεις ακόμη ένα τσιγάρο

Ένα βράδυ
Που η τηλεόραση θα μεταδίδει
Μια συναυλία του καλοκαιριού
Θα φορέσεις το πιο όμορφο χαμόγελό σου
Θα μου αφιερώσεις ένα φιλί
Μια χειρονομία ευλάβειας
Αναχωρητή μοναχού
Και θα σταθώ στο κατώφλι της πόρτας
Ν’ ατενίσω τον άδειο διάδρομο

~.~

ΚΑΙ ΔΕ ΛΕΕΙ ΝΑ Τ’ ΑΦΗΣΕΙ  

Ανοίγεις κλείνεις τις πόρτες
Στ’ άδεια δωμάτια
Πεταμένα ρούχα
Τ’ άφησες να μυρίζουν απαντήσεις
Τώρα που πια κανείς δε θυμάται
Πότε ξημερώνει και πότε βραδιάζει
Κι ο χρόνος
Τα σπρώχνει σαν κουφάρια να τα ξεχωρίσει
Απ’ τη σκόνη

Που πάνω του ξαποσταίνει
Σαν αγκαλιά
Και δε λέει να τ’ αφήσει

~.~

ΠΑΡΑΣΙΤΑ  

Ρυθμικά επαναλαμβανόμενοι ήχοι
Οι μέρες που σωριάζονται σε μέρες
Τα χρόνια που σωριάζονται σε χρόνια
Κανένας αυτοσχεδιασμός
Οι μέρες στα χρόνια
Τα χρόνια στις μέρες

Μονάχα ο ήχος του ραδιοφώνου
Παράσιτα με σαξόφωνο
Όπως χρόνια με μέρες που σβήσαν

~~..~~

Ο Λεωνίδας Κακάρογλου γεννήθηκε στα Χανιά το 1952 και σπούδασε στο ΕΜΠ. Ζει στα Χανιά. Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές και ένα μυθιστόρημα (Η ζωή και τίποτ’ άλλο, εκδόσεις της Εστίας, 2011). Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες συνθέτες. Η προηγούμενη συλλογή του Μνήμη σχεδόν πλήρης (εκδόσεις της Εστίας, 2014) προτάθηκε προσφάτως για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Μόλις κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του Τίγρεις των δωματίων (εκδ. της Εστίας, 2017).
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ