Πλάτη γυμνής γυναίκας που στηρίζεται σε κισσό
φωτο: Μαρία Κοκκίνου

ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΣΤΙΓΜΩΝ

ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΖΗΣΕ ΕΚΕΙ

Παλιά συνήθεια, κοιτάζω στο πλάι.
Απουσία πόρτας.
Νεκρά φυτά περιμένουν στο χώμα
σα να φέρνουν κάποιο μήνυμα.
Ακαθόριστη αίσθηση πως έχει ξανασυμβεί.
Οι θόρυβοι παντελώς ανίσχυροι να επηρεάσουν
την εικόνα.
Στέκομαι όρθια στην αφετηρία μου
ο κήπος έχει πολλά πρόσωπα
– ένα απ’ αυτά φυλλορροεί.

~.~

ΘΛΙΜΜΕΝΗ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ

Αυτή η εικόνα δεσπόζει πάνω από κάθε μεγαλείο.
Είναι η μόνη δυνατή προέκταση των έλξεων και
των απωθήσεων
που μας περιγράφουν.

Με κοιτά σαν λανθασμένο δημιούργημα
με κοιτά σα να με ξέρει από παλιά.

Υπάρχουν τρία σαραβαλιασμένα αμάξια
και υπάρχουν και ξερά αγριόχορτα
που ολοένα μεγαλώνουν γύρω
απ’ τις ρόδες.

~.~

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η μουσική αυτή βαθαίνει
τη μυστική μας νύχτα.
Οι ειδήσεις λένε
κάπου μακριά γίνεται πόλεμος
ένας πλανήτης συστέλλεται
εκρήξεις σωματιδίων
τ’ αστέρια δε ζούνε πια, το φως τους
ζει ακόμα, αλλά κι αυτό θα πεθάνει.

Είπες: «Πώς περνάς τα βράδια σου;»
και είπα: «Τα συνηθισμένα».
Σε ακολούθησα στο μοτέλ
με τα χρωματιστά φωτάκια
που αναβόσβηναν, σα να μετρούσαν
τα δευτερόλεπτα
των ζωντανών στιγμών.

Παράξενα ηχούν όλα που
υπάρχουν
σα να ’χουν έρθει από μια χώρα
άγνωστη,
που δεν την ξέρουνε, ή που την έχουν πια
ξεχάσει.

~.~

ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑΤΑ ΦΥΛΛΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΜΑΤΩΝ

Υφαντά από τσόχα
και διπλές σειρές γυαλιών
στα πλακάκια.

Το χαρτί διψάει για αποτύπωμα
αλλά ό,τι ανθρώπινο έχει στερέψει.

Δείχνει τη φλέβα, τη δεμένη ανάμνηση.
Σφιχτά πάνω στον κρατήρα.
Καμιά κόκκινη ένδειξη ζωής·
οι λύσεις του πλέον ωχρές
– εκ γενετής εκμηδενισμένες.

Όχι, δε βγάζουν το σκυλί στο μπαλκόνι
δεν ξεφυλλίζουν την κυριακάτικη εφημερίδα.

Κουκούτσια κείτονται στα τασάκια,
πεθαμένοι καρποί – ποιο χώμα,
το χώμα ξεράθηκε.

Πάνω του το νερό λίμνη σχηματίζει.
Δεν εισχωρεί· δε ζωογονεί·
σαν ξένο μένει απέξω. Ό,τι
αργεί, αργεί
για πάντα.

~.~

Ποιήματα από την υπό έκδοση συλλογή: Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών

Η Έλενα Πολυγένη γεννήθηκε στην Πάτρα το 1979. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Γράμματα σε μαυροπίνακα (εκδόσεις Δωδώνη, 2009), Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα (εκδ. poema, 2012) και Η χώρα των παράδοξων πραγμάτων (Το Κεντρί, 2014). Υπό έκδοση (εκδ. Γαβριηλίδης) είναι η συλλογή της: Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ