Ο ποιητής Λεωνίδας Κακάρογλου
Λεωνίδας Κακάρογλου (φωτο: Α.Μ., αρχείο Αποικία)

ΟΙ ΤΙΓΡΕΙΣ ΤΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ

Λεωνίδας Κακάρογλου, Οι τίγρεις των δωματίωνΜερικά ποιήματα ως δείγμα από το βιβλίο
με αφορμή την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής
του Λεωνίδα Κακάρογλου

Οι τίγρεις των δωματίων 

την Τρίτη 17 Οκτωβρίου, ώρα 18:15,
στο Polis Art Café (Πεσμαζόγλου 5)

Ομιλητές:
Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, φιλόλογος-ποιητής
Θανάσης Λάλας, δημοσιογράφος-εικαστικός
Γιώργος Ψάλτης, ποιητής

Ποιήματα διαβάζουν οι ηθοποιοί:
Δημήτρης ΚαταλειφόςΑλεξάνδρα Σακελλαροπούλου

Μουσικά αποσπάσματα από τους:
Ανδρέα Στεργίου (κλασική κιθάρα)
Ελευθερία Πολογεώργη (φλάουτο)

~.~

Ο ποιητής Λεωνίδας Κακάρογλου στο σπίτι του στα Χανιά
Ο Λεωνίδας Κακάρογλου στο σπίτι του στα Χανιά, 2017 (φωτο: Αλέξιος Μάινας, αρχείο Αποικία)

Λεωνίδας Κακάρογλου (*1952), Οι τίγρεις των δωματίων, εκδόσεις της Εστίας, 2017

ΤΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το τηλέφωνο δεν χτυπά
Χάθηκαν οι φίλοι
Μόνο καμιά βροχή
Με επισκέπτεται
Μα κι αυτή είναι βιαστική
Καταλαβαίνει πως δεν είναι ο καιρός της
Και γρήγορα σταματάει
Αφήνει μόνο θαμπάδες στα τζάμια
Σα να λέει:
Δεν είναι δική μου η θαμπάδα
Της ζωής σου είναι
Που την ξέχασες και πλέει

~.~

Ο,ΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ

Αυτό ήταν λοιπόν
Μερικές όμορφες μέρες
Μερικές όμορφες νύχτες

Ό,τι αγαπήσαμε
Έφυγε γρήγορα

Κι εμείς κρατήσαμε το υπόλοιπο
Σα να ήτανε κλεμμένη η ζωή μας
Που τώρα βυθίζεται στην ανωνυμία

~.~

ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ  

Λιγόστεψε το φως στο σπίτι
Κάηκαν οι λάμπες στα δωμάτια

Το μόνο φως που έρχεται
Είναι από τις γρίλιες
Μου αρκεί
Εξάλλου
Τι να το κάνω το περισσότερο
Μόνος μου είμαι

~.~

ΤΟ ΒΡΑΔΙΑ

Τα βράδια τριγυρνώ
Στο άδειο σπίτι

Συναντώ τους άλλους συνοδοιπόρους
Στη σιωπή

Τα μυρμήγκια στη γωνιά του δωματίου
Χτίζουν με τη σκόνη
Ένα σαμιαμίδι
Στην κορυφή της εξώπορτας
Ζωύφια γύρω από τους λαμπτήρες

Δε χαιρετιόμαστε
Περιμένουμε το πρωινό φως
Να μετρηθούμε

~.~

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ

(στον αδελφό μου)

Καμιά φορά ονειρεύομαι
Μιαν όμορφη νύχτα
Που θα ’μαστε πάλι όλοι μαζί
Καθισμένοι στο μεγάλο τραπέζι της βεράντας
Να τρώμε και να πίνουμε
Και να ακούμε τους μεγάλους
Να λένε
Ιστορίες από τα παλιά

Τώρα οι μόνες που τις ακούνε
Είναι οι γάτες που πηγαινοέρχονται
Και ψάχνουν για λίγο φαγάκι

Μόνο σκόρπιες λέξεις βρίσκουν
Που ξέχααν τα χρόνια
Να σέρνονται στη σκόνη
Που τραβολογά ο αέρας

~.~

Λεωνίδας Κακάρογλου
Οι τίγρεις των δωματίων
εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας
σελ. 56

~~..~~

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ