Ο ποιητής Γιάννης Τζανετάκης και το βιβλίο του
(Δεξιά) Ο ποιητής Γιάννης Τζανετάκης (γεν. Καλαμάτα 1956) - φωτο: Λευτέρης Σιαράπης

ΘΑΜΠΗ ΠΑΤΙΝΑ

Παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής του Γιάννη Τζανετάκη «Θαμπή πατίνα»
(εκδόσεις Πόλις, 1η έκδοση: Νοέμβριος 2017, 2η έκδοση: Δεκέμβριος 2017)

ΘΑ ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ 

Ένα πρωί θα πάμε πάλι 
στην παιδική χαρά 

τώρα θα μου κρατάς 
εσύ το χέρι 

μη φύγω 
-όπως φεύγουν οι μεγάλοι- 

όλα απαράλλαχτα 

οι κούνιες οι τραμπάλες 
τα σχοινιά 

θα είναι Κυριακή και θα φυσάει 

~.~

Αυτό δεν είναι ένα ποίημα
ή μερικές σημειώσεις στο λευκό χαρτί μιας περίστασης

(γράφει ο Δημήτρης Λεοντζάκος)

Κοσμήματα από θαμπό γυαλί. Ποικίλματα επί του θανάτου.

Κυβίστηση του πόνου μπροστά στην αέναη αναπνοή,
στην αυγή του κόσμου.

Ασκήσεις στην μικρή, στην ελάχιστη φόρμα της οπτικής
του ακίνητου ματιού. Ενός εντόμου τον Αύγουστο.

Λιτή αιώρηση επί του κενού.

Κατασταλαγμένη απελπισία. Παιδική Μεσσηνία, χωνεμένη Αττική.
Όχι ενήλικη, αλλά απτή.

Λεπτός, λιτός και άλυτος.
(Πολλά κοιμητήρια.)

Μελάνι από χιόνι, άνθη από μέλι, χαρτί δροσερό σαν σεντόνι.
Αδιέξοδο παιδί με τα χείλη γεμάτα κερί.

Ο κόσμος ιδωμένος από την σκοπιά μιας κουμπότρυπας. Νημάτων,
κλωστών και ραφών. Ή εκείνου του ακροτελεύτιου: Δεν θέλω πια.

Νότιο φως ‒ νοτιότατο ‒ βρώσιμου ύπνου.
Ακαριαίο  ‒ ακαριαίος ‒  σαν κροκόδειλος.

Δεν είναι ποιήματα συναισθηματικά. Δεν δακρύζεις εσύ, ούτε δακρύζουν
αυτά. Δακρύζουν, όμως, τα πράγματα. (Lacrimae rerum, Αινειάδα.)

Ύπτια βουτιά στα χόρτα.
Πλάγια ματιά στα βουνά και στα σύννεφα.

Κάθετος χρόνος, κατακόρυφη μεταφυσική του απλού χώματος.
(Στα μάτια, στα χείλη, στο στόμα.)

Θνητή παραίνεση στην αφαίρεση να μιλήσει, να θυμηθεί,
να προλάβει, να προλάβει, να πει.

Επιστροφή αέναη στην βουβή ομιλία, στην λευκή κιμωλία.
Άφωνος, μπροστά στην ραφή και στην φόδρα της ποίησης.

Ποίηση επιρρημάτων. Δροσερών, βουρκωμένων.
Και άφαντων.

Προς το φως.

Το φως σου τι έχει κι εμαράθη
και έπαψε να τρέχει στ’ άνθη

~~..~~

ΣΕ ΘΕΛΩ ΑΚΟΜΑ 

Κάτω απ’ την πέτρα 
κι από το χώμα 

ό,τι έχεις μείνει 
σε θέλω ακόμα  

~.~

Γιάννης Τζανετάκης, Θαμπή πατίναΑΛΛΟΙ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ

Εγώ κι εσύ
θα πάμε πάλι

βαρκάδα στο νησί

άλλοι κι οι δυο
σε άλλη εκδρομή

δίχως ορμές

καθηγητή
να μας φυλάει

ριγώντας θα με πάρεις
στα χέρια σου ξανά

αέρα τώρα

στάχτη στ’ ανοιχτά

~.~

(Σ.τ.Σ. Οι στίχοι με πλάγια γράμματα είναι από το βιβλίο)

Γιάννης Τζανετάκης
Θαμπή πατίνα
Εκδόσεις Πόλις, Νοέμβριος 2017, ²2017 (Δεκέμβριος)
σελ. 60
ISBN 978-960-435-581-5

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος είναι ποιητής και μουσικός.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ