Καθρέφτης αυτοκινήτου που τρέχει με μεγάλη ταχύτητα
φωτο: Αλέξιος Μάινας

ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Φωτογραφίες,
τι ατιμία
να δείχνετε ότι είναι
ό,τι δεν είναι

Παίρνοντας έτσι έναν πολιτισμό στο λαιμό σας

~.~

ΤΟ ΕΚΚΡΕΜΕΣ ΤΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ

Λουλούδια πλαστικά ξεθωριασμένα
στα σίδερα της γέφυρας του Ευήνου,
τον άνδρα εκείνο
τον άνδρα που εκεί,
παραμονή της Παναγιάς,
θυμίζουν

Κι όταν ακούστηκε
σαν όταν σίδερα σε σίδερα
σωριάζονται με βία
και σώπασε ως και το ίσο των τζιτζικιών
όλοι σάστισαν, τι να ’ναι αυτό
και τι το ανάμεσό τους

Και καθένας σκέφθηκε
πού βρίσκονται οι δικοί του,
το ξένο αίμα φέρνει συμπάθεια
το ίδιο κάτι ακόμα

Και δε θα πω για το θέαμα,
μόνο εκείνο το κουρασμένο εκκρεμές,
στον ύπνο μου έρχεται συχνά
εκείνο το ξέπνοο εκκρεμές
σαν κρεμασμένων τα κορμιά
δυο παπουτσάκια παιδικά
στης σχάρας την αγχόνη
δεμένα με κορδόνι αιωρούνταν

Κι ύστερα είπαν
ότι τον άνδρα εκείνο,
τον άνδρα εκείνο με το μηχανάκι,
δυο ανήλικα, έξω απ’ τα Γιάννενα,
και μια μάνα
βάζει τις πέτρες στην ποδιά
λιγνά καρφιά στον κόρφο

~.~

ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ ΤΟ ΕΣΤΡΩΣΕ

μνήμη Τάσου Ρειζόπουλου

Καλέ μου Τάσο
σήκω να πάμε στου Κωβαίου
κι ας με νικήσεις
δυο κορδόνια στο μπιλιάρδο

Του Σαββουλίδη
δεν πονάει το στομάχι
μπορεί στο μάθημα
να σε σηκώσει

Έλα,
νταλίκες δίκροκες
στρίβουν στη Μεσογείων,
της μνήμης φτυαρίζουνε
τα ίχνη σαν σβουνιές
και στην πλατφόρμα
τα φορτώνουν

Στον Υμηττό
το έστρωσε ως κάτω
νύφες, νιφάδες κρύβουνε
το πρόσωπό σου,
ξασπρίζουν οι φωτογραφίες σου,
παγώνουν

Τάσο, ξύπνα,
εκείνο τον πολίτικο
να παίξεις το ρυθμό
μπορεί κι ο θάνατος
νταλκάδες να ’χει

Κι ως τραγουδάς
ποτέ μη ξεχαστείς και σταματήσεις

~.~

ΤΙ ΔΩΡΟ

Όταν με επισκέπτονται
οι νεκροί μου
φοράνε πάντα
το χαμόγελό τους

~.~

Ο ΑΠΡΟΣΕΧΤΟΣ ΛΑΓΟΣ

Σ’ έπιασα του ποιήματος κορμί,
σε τσάκωσα θράσος,
λαγός ήσουν κι απρόσεχτα
τη φτέρη εκουνούσες

Τώρα θέλω να σε φροντίσω,
προσεχτικά την κόμη
να σου λούσω,
νύχια, παρωνυχίδες
και τα ανοικονόμητα,
σαν που ταιριάζει
στην αισθητική μου,
να σου φτιάξω

Κι αφού σε δω
σε ματαδώ
εν μέση οδώ θα σε ξεβγάλω
να σε καμαρώνω

Κι εσύ λαγέ, τρελέ,
τρελέ λαγέ μου,
απρόσεχτε,
τώρα να προσέχεις

~.~

ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Έρχονται
φορώντας σιδηρές γροθιές
γυάλινα οι άλλοι μάτια

Δικοί μου είναι
θρέμμα μου

Τους είπα λάθος το σωστό
και τώρα πώς να τα μαζέψω

Κι αλίμονό μου
παρότι βασανίζομαι
ακόμα την αλήθεια
δεν κατέχω

Κι εσύ δικέ μου,
εσύ που κάνεις ότι ξέρεις
υποκρίνεσαι,
και το χειρότερο,
το γνωρίζεις

~.~

Ο ΚΑΤΑΔΟΤΗΣ

Δάχτυλο είναι αυτό
που όσο να το βυζάξεις
γάλα δεν έχει

Στείρος καταδότης του άλλου

~~..~~

Από την υπό έκδοση συλλογή: Διπλή προσπέραση

Ο Ζαχαρίας Σώκος γεννήθηκε το 1954 στο Κεφαλόβρυσο Αιτωλικού και μεγάλωσε στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Σπούδασε Οικονομία και Σκηνοθεσία και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην ΕΡΤ και σε άλλα μέσα, σε θέσεις ευθύνης. Παραγωγός τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών (εκπομπή Απόστροφος στο Τρίτο Πρόγραμμα, κ.ά.), ασχολήθηκε ιδιαίτερα με θέματα λόγου και τέχνης φιλοξενώντας στις εκπομπές του πάμπολλα πρόσωπα της ελληνικής λογοτεχνίας και όχι μόνο. Το 2015 εκδόθηκε η ποιητική συλλογή του Άλλα ρούχα (εκδόσεις Γαβριηλίδης). Υπό έκδοση είναι η συλλογή του Διπλή προσπέραση (εκδ. Μελάνι).
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ