4 ΓΡΑΦΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗΣ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ
Τέσσερις λογοτεχνικές φωνές από τις νεότερες γενιές:
«4 γραφές περιπλάνησης»
Οι συγγραφείς
Δημήτρης Καρακίτσος
Αλέξιος Μάινας
Ειρήνη Μαργαρίτη
Σταμάτης Πολενάκης
θα βρεθούν την Πέμπτη 6.7.2017, ώρα 20:00
στο βιβλιοπωλείο Επί Λέξει (Ακαδημίας 32, τηλ. 210-3388054),
θα διαβάσουν ποιήματα και διηγήματά τους
και θα συζητήσουν με το κοινό.
Διοργανωτής:
Λογοτεχνικό Εργαστήριο / Πολιτιστικά Θέματα ΔΔΕ Ανατολικής Αττικής
σε συνεργασία με τη Σχολική Σύμβουλο Φιλολόγων Λουκία Στέφου.
Συντονισμός Εκδήλωσης – Πληροφορίες:
Κατερίνα Αλεξιάδη (Πολιτιστικά Θέματα Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ΔΔΕ Ανατολικής Αττικής)
τηλ. 693 6717 978
Τη λογοτεχνική εκδήλωση μπορεί να παρακολουθήσει κάθε ενδιαφερόμενη/-ος.
Θα χαρούμε να σας δούμε εκεί
~~..~~
Α. ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
(ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ) ΤΩΝ 4 ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ:
Δημήτρης Καρακίτσος – ποιήματα
Η ΓΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΝΕΪ
Στα ταξίδια μου δεν ξέρω
Τι το ασυλλόγιστο με ρημάζει σε νοσταλγίες
Κι ενώ τις περισσότερες φορές έλεγα
Πως ήμουν καλά: γράφοντας στίχους
Ψάχνοντας ερημιές. Κι ακόμη πως
Εδώ, έχω βλέμμα μεγάλο: κατεβαίνεις
Σε κάτι λιμάνια με φοινικιές, ποδήλατα,
Γάτες, γυναίκες, ψάθινα καπέλα.
Η τράπουλα του Διαμαντή άλλες φορές χορεύει
Και χάνονται τάχα ψευτοπεριουσίες: μια χούφρα φιστίκια.
Κατάντια! Ένας άνθρωπος που ζει δίχως
Να ζει. Που ονειρεύεται ενώ ζει.
~.~
Η ΓΑΤΑ ΤΗΣ ΣΟΥΜΑΤΡΑΣ
Σουμάτρα πρωί.
Ένας χωρικός πετά
Την καρδιά του στο
Ποτάμι. Μια γάτα
Τρέχει να τη βρει.
~.~
ΧΑΪ-ΚΟΥ
Με βοήθησες.
Ήρθες μ’ ένα καράβι
Παλιό, ασημένιο.
~.~
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Το τραμ προχωρεί.
Κρατημένο από αγγέλους
Σωριάζεται και
Αρχίζει τα όνειρα
Απόγευμα Τετάρτης.
Το τραμ προχωρεί.
Ο δρόμος αναγγέλλει
Μια πορεία
Απέραστη. Ενώ
Τρεις επιβάτες κλαίνε.
Τους ακούγαμε
Να λένε για τη ζωή
Ότι κι αυτούς
Έριξε χάμω εκείνος
Που πήγαν και ψήφισαν.
(Από την ποιητική συλλογή: Οι γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου, εκδ. Το Ροδακιό, 2012)
Ο Δημήτρης Καρακίτσος γεννήθηκε στον Βόλο το 1979. Πρώτο βιβλίο του που εκδόθηκε ήταν η ποιητική συλλογή Οι γάτες του ποιητή Δ.Ι. Αντωνίου (εκδόσεις Το Ροδακιό, 2012). Το 2014 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων του Βένουσμπεργκ (εκδ. Αντίποδες) και προσφάτως το σπονδυλωτό αφήγημα για τους παλαιστές του Μεσοπολέμου με τίτλο: Παλαιστές (εκδ. Ποταμός, 2016).
~~..~~
Αλέξιος Μάινας – ποιήματα
ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ
(Αυτό) που δε λέγεται.
Συναντήθηκα μαζί της στη βιβλιοθήκη το βράδυ.
Συζητήσαμε για το αισθητικό νόημα
της οντολογίας του Ρίτσου,
για το ρυθμό του Εμπειρίκου και τη ρίμα του Καββαδία,
για το άδειο κρασί του τρίτου μπουκαλιού.
Στις έντεκα βγήκε να καπνίσει (και τη συνόδεψα).
Ήταν νύχτα.
Το ελάχιστο κούνημα του τσιγάρου της
ένας φάρος να κρατάει σε απόσταση
τα καράβια.
~.~
Η ΙΔΙΑ ΑΝΕΤΗ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ
Τούφες αποτυχίας.
Μη σας γελάει ο χαρωπός καφές κι οι ατάκες του μάγματος
που θα πιεί μαζί σας στο Μιλάνο.
Θα σας χαμογελά, θα πέφτει τη Σκάλα,
γιατί αυτά κατακτήθηκαν με το λαρύγγι
στις διαδηλώσεις των συνδικάτων,
και θα σας βλέπει στον άνεμο των θηλυμανών
έξω απ’ τα διαφθορεία
να παίζει πού και πού στα μαλλιά με τις κάμπιες σας.
Αλλά μιλάμε για μήνες.
(Από την ποιητική συλλογή: Το περιεχόμενο του υπόλοιπου, εκδ. Γαβριηλίδης, 2011)
~.~
(Felix aestheticus, 08:56)
Επί τη βάσει άνυδρων νερόλακκων
(…)
Το φως του παντζουριού σχεδιάζει στο χαλί
την κάτοψη ενός δάσους
με εξωτικά πουλιά, έντονα έντομα
και θεόρατες ρίζες που βγαίνουν απ’ το νερό.
Το πρωί που χαλάνε τον κόσμο
σηκώνομαι και κάνω βόλτες ανάμεσα
στα τηλεγραφόξυλα των κορμών
και τα φαρδιά λουλούδια δίπλα στο κρεβάτι.
Με μια πιρόγα από φελλό πλησιάζω την κουζίνα.
Κουπί που σπρώχνει τα νερόφιδα
στα κόκκινα κηρύγματα του ιβίσκου.
Τ’ αγριεμένα ρούχα μου ανεμίζουν.
Ανάμεσα στις φυλλωσιές των κουρτινόξυλων
ακούω τις φωνές των ιαγουάρων.
~.~
(19:08) Έξι συνώνυμα του Γκέοργκ Χάυμ
Μεγάλα ρόδια
σαν καρδιές
με ρωγμές
σαν απογεύματα
στα τέλη
του λυκείου.
(Από την ποιητική συλλογή: Το ξυράφι του Όκαμ, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2014)
Ο Αλέξιος Μάινας γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στη Βόννη και εργάζεται ως μεταφραστής και επιμελητής. Γράφει ποίηση, διήγημα και δοκίμιο στα ελληνικά και στα γερμανικά. Η ποιητική συλλογή του Το περιεχόμενο του υπόλοιπου (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2011) ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, για το αντίστοιχο βραβείο του περιοδικού Διαβάζω, και βραβεύτηκε στο Συμπόσιο Ποίησης το 2012. Πιο πρόσφατη συλλογή του είναι: Το ξυράφι του Όκαμ (εκδ. Μικρή Άρκτος, 2014). Προσεχώς θα εκδοθεί: Ο διαμελισμός του Αδάμ.
~~..~~
Ειρήνη Μαργαρίτη – ποιήματα
ΜΗΤΕΡΑ
Οι μικρές ζωές που ζούμε
Αυτό είναι το σημαντικό
Τα λεπτά μιας μέρας που δεν έχουν καμία σημασία
Αν σε αγαπώ;
Σε αγαπώ όπως κάποιος που είναι φτωχός
Σε αγαπώ
Χωρίς καμία πολυτέλεια
Μαγειρεύω τα φαγητά που τρως
Και βλέπω τα παιδιά μας να αναπνέουν σε δωμάτια άδεια
Δεν σκέφτηκα ποτέ να φύγω
Η ζωή για μένα δεν είχε τόση φαντασία
Να ξυπνάω δίπλα σου
Αυτό θα θυμάμαι
Αυτό
Κι ότι ίσως ποτέ δεν ζήσαμε εδώ στα αλήθεια
~.~
(άτιτλο)
Λίγες φορές πριν
Είναι παιδί
Παιδί
Κρυμμένο στο κρεβάτι του
Που παίζει
Σκιές στον τοίχο με τα χέρια του
…παίζει
Μετά νομίζει πως είναι αληθινές
(Από την ποιητική συλλογή: Φλαμίνγκο, εκδόσεις Μελάνι, 2014)
~.~
Η ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ
Απομακρύνθηκε, τις στέγες άφησε, το τζάκι. Κι η προγιαγιά που τρόμο έσπερνε
στον τοίχο σε μια κορνίζα κλείστηκε να κλαίει. Μήτηρ ημών η εν τοις ουρανοίς,
η ούτε που ξέρω πόσο καιρό στο θάνατο χαμένη και στις κουρελούδες.
Σταμάτα πια με δάκρυα λιμνούλες να κεντάς. Στο λέω εγώ αφού κι η ιστορία
έτσι μιλά. Τα χρόνια οι αιώνες. Καθώς κρεμιούνται αγιάζουν οι Σοφούλες.
Με το τσιγκέλι και τον αργαλειό.
~.~
(ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ)
Η πόρτα ήτανε κλειστή. Καμιά φωνή από μέσα. Και τα κεριά περίμεναν τους
ζωντανούς. Μες στα πλευρά μου χτυπάει μια καρδιά δική σου. Εκεί πιο δίπλα
που θυμάται. Τα πρόσωπα, τις ιστορίες. Πως ήταν οπωσδήποτε σημαντικά. Και στα
παιχνίδια κόσμος άλλος δεν υπήρχε. Μόνο μια θάλασσα μικρή μας σκέπαζε όλους.
Για αγάπη ακούμε τις φωνές όταν ξυπνάμε. Την πόρτα όταν ανοίγει
(Από ανέκδοτη ποιητική συλλογή)
Η Ειρήνη Μαργαρίτη γεννήθηκε το 1979. Σπούδασε θέατρο και εργάζεται ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Η ποιητική συλλογή της Φλαμίνγκο (εκδόσεις Μελάνι, 2014) ήταν υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, για το αντίστοιχο βραβείο του περιοδικού Αναγνώστης, και απέσπασε το βραβείο «Γιάννης Βαρβέρης» της Εταιρείας Συγγραφέων για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή. Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μελάνι η συλλογή διηγημάτων της: Επιλεγμένα είδη.
~~..~~
Σταμάτης Πολενάκης – ποιήματα
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ
Το λευκό σου φόρεμα, Λιαλιώ,
θλιμμένη σημαία του έρωτα
και η θάλασσα τριγύρω μας κατασκότεινη,
μια μέρα δεν θα υπάρχουμε.
~.~
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΙΝΙΓΜΑ
Αποχαιρέτα την για πάντα αυτήν τη σύντομη
εποχή της ελευθερίας.
Αντίο αλησμόνητες μέρες και νύχτες ένδοξες
και φύλλα που τα παίρνει ο άνεμος.
Υπήρξαμε νέοι, σε τίποτα δεν ελπίζαμε
και περιμέναμε το αύριο με το τυφλό
πείσμα του ναυαγού που ρίχνει στο νερό
πέτρες.
(Από την ποιητική συλλογή: Τα σκαλοπάτια της Οδησσού, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2012)
~.~
ΜΟΙΡΑ
Δέξου την ποίηση σαν έναν φοβερό χρησμό
σαν έναν τρόπο ζωής· σαν έναν τρόπο θανάτου
Δέξου τον κόσμο που σου δόθηκε· δέξου
τον φοβερό χρησμό του θανάτου και της ζωής
Αύριο θα πρέπει και πάλι να επιζήσουμε
περνώντας μέσα από τις φλόγες.
~.~
ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΦΘΑΝΟΥΝ
Όλα λοιπόν περνούν·
το φιλμ της σύντομης ζωής σου παίζεται ήδη
σε μια άδεια αίθουσα κινηματογράφου
έξω από την οποία στέκεσαι
μάταια παρακαλώντας την αλύγιστη ταμία
να σου επιτρέψει την είσοδο.
Τα χρήματα δεν φθάνουν ούτε για ένα
απλό εισιτήριο λεωφορείου
γι’ αυτό περιφέρεσαι ολομόναχος στους δρόμους
κάτω από την παγωμένη βροχή.
Όλες οι γέφυρες κόπηκαν
και δεν είναι πια εφικτή
ούτε καν η επιστροφή στο φτωχικό
νοικιασμένο σου δωμάτιο
γιατί τα χρήματα δεν φθάνουν και ο ιδιοκτήτης
έχει αλλάξει ήδη την κλειδαριά. Αύριο το πρωί
κάποιος άλλος θα πάρει τη θέση σου.
(Από την ποιητική συλλογή: Η ένδοξη πέτρα, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2014)
Ο Σταμάτης Πολενάκης γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στη σχολή Σταυράκου και παρακολούθησε μαθήματα ισπανικού πολιτισμού στο πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές. Η πρόσφατη συλλογή του Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες (εκδόσεις Μικρή Άρκτος, 2016) απέσπασε μόλις το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Αναγνώστης (Ιούνιος 2017).
~~..~~
